اما به یاد بیاور
آن روز سرد زمستانی
در آن مکان که هیچکس نبود
یادت هست؟
یادت هست هر دو می خندیدیم برآنچه که بر ما گذشته بود
از اعماق وجودمان می خندیدیم و هر دو می دانستیم چه به سرمان آمده و خواهد آمد
تو هم حرکت آرام پاکی را در لوله هایی که در زیر حجم باریکی از گَچِ نَم زده قرار داشت دیده ای
من هم دیدم
و برای همین بود که با خنده، زار می زدیم
پنجمین شبانه روزی است که نخوابیده ام
فکر ها بیشتر و بیشتر
مغزم در حالت انفجار است
با او چه کنم؟
اگر گذشته ات را در حال نمی بینی، احساس خوبی داری
اگر فکر کردنت در روز بیشتر از 2-3 ساعت نیست، احساس خوبی داری
خوشحال باش
احساس خوب و نه زندگی خوب
زندگی هرگز خوب نبوده و نخواهد بود
پرسید آینده ات را چگونه می بینی؟
گفتم:مانند گذشته
هرطور که فکر می کنم جوابی جز نیستی پاسخم را نمی دهد
الله اکبر
همه مرا پس می زنند
الله اکبر
می خندم
الله اکبر از این خنده
خوب امشب چهارمین شب است
چهارمین شب که حتی برای دقیقه ای خواب نداشته ام
پس مطالب را زیاد جدی نگیر
گاهی خودم هم تعجب می کنم که چگونه راه میروم؟ چگونه کار می کنم؟
بعد یادم می آید که من زنده نیستم
چرا این بشر توانایی انجام ندارد؟
چرا از همین ارتفاع نمی شود؟
مطمئنم که زنده نمی مانم
اما نمی توانم
من همیشه بگونه دیگری به مرگ فکر کرده ام
